Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Ogłoszone w ubiegłym roku rewolucyjne zmiany w formule konkursu World Press Photo wywołały wiele kontrowersji w środowisku fotoreporterów. Obawiano się, że rezygnacja z tradycyjnych kategorii tematycznych i zastąpienie ich podziałem na regiony przyczyni się do utraty znaczenia konkursu i sprowadzi go na poziom „powiatowy”. Jak niesłuszne były to zastrzeżenia pokazują ogłoszone właśnie regionalne wyniki plebiscytu.
Nowa organizacja konkursu to nie tylko podział regionalny (Afryka, Azja, Ameryka Północna i Centralna, Ameryka Południowa, Południowa Azja i Oceania oraz Europa). W każdym z regionów wyróżniono też prace w kategoriach – zdjęcia pojedyncze, fotoreportaże, projekty długoterminowe oraz zupełnie nowa kategoria open format, do której twórcy mogli zgłaszać prace stojące na pograniczu fotografii i innych sztuk wizualnych. Wśród prac nagrodzonych w tej kategorii pojawiły się np. zdjęcia wydrukowane na tkaninie i ozdobione haftem.
Taka właśnie jest nagrodzona seria kobiecych portretów pochodzącej z Afryki (Egipt) fotografki Rehab Eldalil. Swoimi pracami nawiązuje do istniejącego jeszcze w latach 90. ubiegłego wieku całkowitego zakazu spotykania się kobiet z mężczyznami z innych plemion. Haftowanie własnych wizerunków dawało im symboliczną kontrolę nad ich eksponowaniem lub ukrywaniem.
Nagroda dla fotografa z Europy, w kategorii zdjęć pojedynczych, przypadła greckiemu fotoreporterowi Konstantinosowi Tsakalidisowi. Jego praca wykonana została w czasie tragicznych w skutkach pożarów, które nawiedziły Grecję latem 2021 r. W portrecie 81-letniej Kritsiopi Panayiota zawarł jej przerażenie, dramat i cierpienie związane z utratą spalonego w pożarze domu.
Seria „Gdy zmrożona ziemia płonie” niemieckiej fotografki Nanny Heitmann nagrodzona została w kategorii fotoreportażu. Pracująca dla legendarnej agencji Magnum artystka skupiła się na życiu społeczności zamieszkujących dalekie tereny Rosji i problemach, jakie niesie dla nich gwałtowne ocieplenie klimatu. Jej prace stawiają pytanie o przyszłość środowiska naturalnego i zmian, pośród których człowiek również staje się gatunkiem skazanym na wyginięcie.
Pomimo tak fundamentalnych zmian, najbardziej prestiżowy konkurs fotograficzny nie przestaje być wyznacznikiem dobrej fotografii prasowej. Takiej, która niesie informacje o wydarzeniach i zmieniającym się świecie, ale też tej niebędącej jedynie suchym dokumentem. Te fotografie wciąż mają siłę oddziaływania na nasze emocje. Zostawiają nas z poczuciem niezgody na zło dziejące się niemal na wyciągnięcie ręki i z bezradnością, na którą coraz trudniej znaleźć antidotum.
Wyniki konkursu światowego poznamy już 7 kwietnia.
