Globalną populację kury domowej (Gallus ­gallus domesticus) oszacowano w 2020 r. na 33 mld osobników. Mało wiemy o jej początkach. Część badaczy spekulowała, że do udomowienia mogło dojść ok. 8 tys. lat temu w Azji Południowo-Wschodniej, skąd zwierzę szybko rozpowszechniło się w Eurazji. Inni za kolebkę kury uznawali jednak Europę. W nowym świetle historię naturalną kury ukazuje artykuł Julii Best i współpracowników opublikowany w „­Antiquity”.

Zobacz także: PRZEZ KURY TAKA ZŁOŚĆ POSZŁA. „Chcemy, żeby było, jak jest, a nie żeby śmierdziało” – mówią ci, którym w słynnych podlaskich Kruszynianach grozi widok z okna na wielkie fermy drobiu >>>

Naukowcy datowali kości kur z 23 stanowisk archeologicznych w Europie, północnej Afryce i zachodniej Azji, uznawanych za najstarsze w regionie. Większość kości okazała się o tysiące lat młodszych, niż dotąd twierdzono – pochodzą z początku pierwszego tysiąclecia p.n.e. To oznacza, że najstarsze, precyzyjnie datowane szkielety kur znajdują się w Chinach – zwierzęta złożono tam w ludzkich grobach pod koniec drugiego tysiąclecia p.n.e.

Zobacz także: „Reagan mordercą polskich kur” – brzmiało hasło wywieszone w szkolnej gablocie. FELIETON STANISŁAWA MANCEWICZA >>>>

Co ciekawe, zbadane szkielety kur były w ­większości kompletne, a na kościach brakuje śladów nacięć. To może oznaczać, że początkowo kury traktowano w Europie jako zwierzęta egzotyczne. Zwyczaj zjadania filetów, skrzydełek i jaj miał się upowszechnić dopiero w czasach rzymskich.©℗