Nazywam się Dżenetta Bogdanowicz i jestem Tatarką, ale przede wszystkim Polką. Przyjechałam z Wielkopolski – przedstawia się, ale o kurnikach rozmawiać nie chce. Gdy więc Bronisław Talkowski, przewodniczący Muzułmańskiej Gminy Wyznaniowej w Kruszynianach przedstawia nas sobie, od razu zastrzegam, że chcę mówić o jej restauracji, odbudowanej po pożarze w 2018 r. Tatarskiej Jurcie, bo jej historia stanowi odbicie dziejów samych Kruszynian.

Ale zacznijmy od początku. Wertuję książeczkę od Talkowskiego pt. „Jest w tej wsi coś niezwykłego”, w której etnografowie o Kruszynianach piszą: „Przez wieki mieszkali w niej razem wyznawcy islamu, prawosławia, judaizmu i katolicyzmu. Mieszkali nie tylko obok siebie, ale i ze sobą. Wspólnie pracowali, a niekiedy wspólnie świętowali”. Mówi też o tym Dżemil Gembicki, opiekun meczetu, gdy żartuje, że ze wspólnych świąt to same problemy, bo nie ma...