Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Posłała mu przez posłańca normalne ubranie. On je odesłał. Posłała więc do niego swojego opiekuna, eunucha zwanego w przekładach komornikiem, żeby dowiedział się, dlaczego wuj nosi pokutny strój. Spotkał Mordechaja na placu przypałacowym, który zwykle służył za targ. Ten przesłał przez sługę Esterze kopię morderczego listu, jaki Haman rozesłał po całej Persji. Opowiedział o sumie srebra, która miała wpłynąć do królewskiego skarbu dzięki grabieży żydowskich majątków. Wszystko to przekazano Esterze.
Jeszcze jedno: powiedział Mordechaj, że jedyną szansą ocalenia jest prośba Estery do króla Aswerusa. Estera przeraziła się i powiedziała, że ten, kto by wszedł nieproszony do królewskiego pałacu, musi od razu zginąć. Mordechaj odparł jej: jeśli tego nie zrobisz, jeśli nie zwrócisz się do króla o pomoc, zginiesz nie tylko ty, ale cała twoja rodzina i lud twój. Estera znalazła się w dramatycznym położeniu między nakazami świata nieżydowskiego, pałacowego, a zobowiązaniami wobec własnego ludu. Poprosiła tylko, by Żydzi przez najbliższe trzy dni pościli, jak i pościć będzie ona sama oraz jej służące.
Trzeciego dnia Estera w królewskim stroju stanęła w odrzwiach pałacu. Zobaczył ją spoczywający na tronie Xerxes, wyciągnął ku niej buławę i zapytał; „Cóż ci, królowo Estero? A co za prośba twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, tedyć będzie dane”. Królowała dotknęła buławy i wtedy poczuła się bezpieczna. Estera zaprosiła króla i Hamana na ten sam dzień na ucztę, którą przygotowała. Spożyli ucztę, ale Estera nie ujawniła swoich planów. Odparła królowi, że jutro znowu zaprasza tylko króla i Hamana na ucztę, a wtedy wyjawi swoją prośbę. Rozeszli się goście. Haman dumny, że tylko on i władca zostali zaproszeni na przyjęcie, chwalił się swoim bliskim. Jedyne, co go oburzało, to obecność w bramie pałacu Mordechaja, który jak zwykle nie oddał mu właściwego pokłonu. Poradzili mu krewniacy, by przygotował dla tego Żyda wysoką na kilkanaście metrów szubienicę. Taką też rychło zbudowano.
Król przed zaśnięciem czytał kroniki i znów doszedł do opowieści o tym, jak Mordechaj go ocalił przed skrytobójcami. Król zapytał: „Jakiejż dostąpił czci i zacności Mordechaj”. Nic nie dostał, odrzekli dworzanie. O poranku na dworze zjawił się Haman. Król wezwał go do siebie i zapytał: „Co mam uczynić temu, którego król chce uczcić?”. A wtedy Haman, sądząc, że chodzi o niego, raźno zawołał: „Trzeba go ubrać w królewskie szaty, nałożyć mu koronę i niech na białym koniu prowadzony przez jednego z książąt objedzie całe miasta i niech wołają przed nim: »Tak się ma stać mężowi, którego król zechce uczcić«”. Przykra niespodzianka czekała Hamana w tej barwnej opowieści. ©
