Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Połączenie siły prozy Olgi Tokarczuk i talentu reżyserskiego Agnieszki Holland dało efekt niezwykły – film „Pokot” (na podstawie powieści „Prowadź swój pług przez kości umarłych”) to prowokacyjna opowieść, która wymusza dyskusję nad dotychczasowym modelem koegzystencji ludzi i zwierząt. Tokarczuk podczas spotkania opowiadała o trudnej pracy nad powieścią o Janinie Duszejko, z którą utożsamiła się w wręcz niebezpiecznym stopniu. Idąc tym tropem rozmowa zeszła na wątki ekologiczne – dużo było na przykład o skandalicznym prawie, które uprzywilejowuje myśliwych. „Nie widzę żadnego powodu, dla którego należałoby dalej zezwalać na polowania. Jestem za wprowadzeniem ogólnoświatowego zakazu zabijania zwierząt dla rozrywki” – stwierdziła kategorycznie autorka. W trakcie dyskusji ekologia była rozpatrywana także szerzej, jako ogół relacji budowanych przez człowieka z jego otoczeniem. Tokarczuk postulowała potrzebę nowego modelu ponadgatunkowej empatii, bez której naszą cywilizację czeka niechybna zagłada.
Trwa promocja conradowska
W aplikacji Tygodnik Powszechny (na telefony Apple iPhone i z systemem Android) codziennie pojawią się nowe relacje z Festiwalu Conrada, w każdej relacji znajdą Państwo kod rabatowy dający 50% zniżki na prenumeratę "Tygodnika Powszechnego". Szczegóły w aplikacji w zakładce "Conrad".
Pisarka nawiązała też do fali krytyki, z którą spotkała się zarówno jej powieść, jak i film. „Ani przez chwilę nie próbowałam usprawiedliwiać przemocy. Morderstwo jest złem niewybaczalnym, ale to przecież fikcja! Jej podstawowym celem jest stawianie pytań granicznych” – mówiła. Jej zdaniem zbrodnie Duszejko okazały się dla wielu tak oburzające, gdyż popełniała je kobieta, do tego po sześćdziesiątce. Ta celna uwaga nakierowała dyskusję na jeszcze inny problem zawarty w książce, czyli na społeczną pozycję starszych, samotnych kobiet. To właśnie one, mimo że często wykluczone ze wspólnoty, mają najwięcej empatii, nie tylko dla ludzi, ale i zwierząt. „Być może dlatego poczułam z nią tak bliski związek” – podsumowała spotkanie.
