Ja jednak z ciekawością go czytałem (w polskim, nieudolnym przekładzie). Jest tu obszerny i trafny opis znanych problemów: „Parafia, nie będąc już, jak kiedyś, głównym miejscem agregacji i socjalizacji, jest wezwana do szukania innych sposobów bliskości niż zwykłe działania”. „Samo powtarzanie czynności duszpasterskich niemających wpływu na życie konkretnych ludzi staje się sterylną próbą przetrwania, często przyjmowaną z ogólną obojętnością”. Parafii grozi, że się stanie „strukturą skupiającą się na sobie i sklerotyczną, która proponuje doświadczenia pozbawione już ewangelicznego i misyjnego smaku, być może przeznaczone tylko dla małych grup”. I papież Franciszek: że „nie jest strukturą ułomną; (…) dlatego, że ma wielką elastyczność, może przyjąć bardzo odrębne formy, wymagające otwarcia i misyjnej kreatywności duszpasterza i wspólnoty”. Zacytowano zachętę Franciszka do odważnej...