Dobry łotr uczy nas spojrzenia trudnej wiary w sytuacjach, które daleko odbiegają od naszych wcześniejszych wyobrażeń. Optymizmem napawa to, że skazaniec wykluczony z ludzkiej społeczności potrafił zachować wrażliwość na niewidzialny, nowy świat przychodzący wraz z biologiczną śmiercią. Chrystus docenia tę wrażliwość, zapewniając, iż wkrótce będą razem w raju. Zapowiedź tę można traktować jako pierwszą beatyfikację w historii Kościoła. Jej paradoks przejawia się w tym, że - zgodnie z logiką Kazania na Górze - ostatni okazują się pierwszymi, ci zaś, którzy uważali się za teologicznych ekspertów, demonstrują u stóp krzyża jedynie żałosne poczucie humoru. Nie potrafili sobie wyobrazić króla w cierniowej koronie. Nie zrozumieli, iż Jego królowanie polega na tym, by złoczyńców przemieniać w świętych wyzwalając w ich duszach tęsknotę za niewidzialnym Królestwem przemieniającej...