Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Księżyc świeci
pusta ulica
księżyc świeci
człowiek ucieka
księżyc świeci
człowiek upadł
człowiek zgasł
księżyc świeci
księżyc świeci
pusta ulica
twarz umarłego
kałuża wody.
Ostatnimi czasy zaczynam dostrzegać księżycową atmosferę nie tylko w dawnej i nowej poezji, lecz także w teraźniejszym, toczącym się wokół nas życiu politycznym. Także to życie bywa dotknięte nierzeczywistością; także to życie rozpływa się w księżycowej mgle iluzji.
Nie jest to z pewnością odczucie odosobnione ani oryginalne. Nie tak dawno temu znakomity historyk idei i przenikliwy obserwator współczesności Bronisław Łagowski mówił o widmowym charakterze polityki aktualnych władców Polski. W ostatnich tygodniach owa widmowość (albo, jak kto woli, księżycowość) znacznie się nasiliła. A końca tego procesu nie widać.
