Odpowiedź zależy pewnie od skali jego pojmowania i od indywidualnego punktu widzenia. Jedno jest pewne: czasu cofnąć nie sposób, nie ma powrotu do stanu „sprzed”.

Christopher Nolan w swoim najnowszym filmie zastanawia się, co by było, gdyby jednak można było przesunąć się wstecz na własnej osi czasu. Jego scenariusz wyrasta z odwiecznej ludzkiej fantazji i ze zdobyczy współczesnej nauki, jakkolwiek obie te dziedziny traktuje cokolwiek mechanicznie, w imię widowiska na sterydach. Trzymany do ostatniej chwili w tajemnicy, kończony w cieniu pandemii, z przesuwaną kilkakrotnie datą premiery, „Tenet” pozwala oderwać się od swojego czasu i zanurzyć na dwie i pół godziny w temporalnych meandrach. Ma być także, ze swym niebotycznym budżetem 205 mln dolarów, wyczekiwaną lokomotywą, która przyniesie – kinu i przede wszystkim poszczególnym kinom – nowe otwarcie. To drugie jest dużo...