Jaka jest symbolika biblijnych siódemek i ósemek?

„Dziesięć przykazań Bożych, […] pięć przykazań kościelnych, czterech ewangelistów, trzech królów magów, wołek i osiołek. […] Kto stworzył świat cały? Tylko jeden Bóg” – to prawda, że zakończenie frazy tej piosenki-wyliczanki sytuuje ją w scenerii raczej betlejemskiej, a nie w klimatach wielkanocnych. Wielki Tydzień w tym roku – co zdarza się jedynie trzy razy na dziewiętnaście lat – rozjeżdża nam się kalendarzowo ze świętem Pesach i odśpiewanie podobnej żydowskiej piosenki-wyliczanki – również ludycznej lekcji religii – jeszcze przed nami, kiedy piszę te słowa. „Kto wie, czego jest jeden? Jeden Bóg, który jest w niebiosach i na ziemi”.

Potem – w hebrajskiej wersji upstrzonej arameizmami – dochodzą kolejno: dwie tablice przymierza, trzech praojców, cztery pramatki, pięć ksiąg Tory, sześć porządków Miszny (pierwszej części Talmudu), siedem dni tygodnia, osiem dni [do] obrzezania, dziewięć miesięcy ciąży, dziesięć przykazań, jedenaście gwiazd (w śnie Józefa, zob. Rdz 37, 9), dwanaście plemion [Izraela], trzynaście cech [Bożego miłosierdzia] (zob. Wj 34, 6-7).

W zeszłym tygodniu przyglądaliśmy się biblijnej siódemce i ósemce w kontekście inauguracji Przybytku na pustyni. Siedem dni zajmuje poświęcenie przenośnej Świątyni, by w ósmym mogła pojawić się w niej Boża Obecność. W naszej piosence „siedem [jest] dni tygodnia, osiem dni [do] obrzezania” – czy można tu nakreślić pewną paralelę? Bóg stwarza świat w siedem dni – odpoczynek stanowi integralną część Dzieła – podobnie siedem dni Mojżesz przygotowuje Przybytek. Następnie pojawia się w nim Boża Obecność, czym rozpoczyna się nowy etap w relacji Najwyższego ze swoim ludem. Analogicznie obrzezanie znamionuje przystąpienie oseska do wyjątkowego Przymierza. Przez pierwsze siedem dni życia jego relacja ze Stworzycielem była częścią Jego związku ze stworzeniem, teraz zostaje wzbogacona o nowy wymiar.

Na początku przypadającej na ten tydzień porcji Tory znów natykamy się na siódemkę i ósemkę: „niewiasta, któraby płód wydała i urodziła chłopca, nieczystą będzie przez siedm dni… A dnia ósmego obrzezane będzie ciało napletka jego” (Kpł 12, 2-3; Cylkow). Tu wyjątkowo cyfry te dotyczą różnych osób, więc niekoniecznie trzeba je ze sobą łączyć. Następnie czytamy o szeregu sytuacji dotyczących funkcjonowania naszego ciała, w których stajemy się nieczyści rytualnie. Schemat czasowy jest ten sam: potrzebujemy siedmiu dni oczyszczenia, by móc wrócić do obozu i/lub codziennej rutyny. Możliwość wejścia do Przybytku otrzymujemy po złożeniu odpowiednich ofiar „dnia ósmego”. Ósemka jest wyjątkowa, ale zarazem występuje po siódemce. Zaczynamy to samo od nowa, lecz odmienieni.