Austriacki reżyser i malarz Gustav Deutsch ożywił obrazy Edwarda Hoppera, wielkiego portrecisty XX-wiecznej Ameryki. Z trzynastu płócien ułożył historię Shirley (w tej roli Stephanie Cumming), aktorki offowego teatru, podróżującej między Paryżem, Nowym Jorkiem i luksusowymi kurortami amerykańskiego Wybrzeża.
Każda sekwencja zaczyna się datą (będącą jednocześnie datą powstania obrazu) i skrótem radiowych wiadomości – tym samym wprowadzony zostaje historyczny kontekst dla intymnych scen. Jest więc Wielki Kryzys, II wojna światowa, mccarthyzm, słynny marsz na Waszyngton Martina Luthera Kinga. A na ich tle bohaterka, dzieląca się wewnętrznymi monologami, w których od namysłu nad historią przechodzi do namysłu nad własnym losem.
W towarzyszącym filmowi oświadczeniu reżyser wyjaśniał, że – zainspirowany trylogią Johna Dos Passosa – chciał pokazać wielką historię poprzez losy...