No i proszę, kolejny – po „Damach i wieśniaczkach” , „Dżentelmenach i wieśniakach” – reality show, w którym biedni i bogaci zamieniają się miejscami, „Bogaty dom – biedny dom” stał się impulsem refleksji prawdziwie wielkopostnej. Mam na myśli artykuł Anny Golus i jej wywiad z medioznawcą Michałem Rydlewskim w Temacie Tygodnika.

Programy zbudowane na zasadzie podglądania ludzi przeflancowanych bez przygotowania do obcego im środowiska pozwalają obserwować zachowania np. osoby z miasta wstawionej do wiejskiego gospodarstwa lub kobiety ze wsi, która konfrontuje się z gadżetami i obyczajami wielkomiejskiego życia, ukazywanego jako nowoczesne i kulturalne – czyli takie, jakiego powinien pragnąć człowiek XXI wieku. Skoro tego rodzaju programy wciąż się w telewizji...