Był to naprawdę wysiłek organizacyjny – zważywszy, że mówimy o kraju, w którym od dziesięciu miesięcy w powietrzu latają tylko ukraińskie samoloty bojowe (i z rzadka medyczne śmigłowce), i po którym także jego przywódca porusza się samochodem lub pociągiem. Był to także bez wątpienia starannie przemyślany scenariusz, mający wyeksponować polityczne i moralne przesłanie tego, co Wołodymyr Zełenski chciał powiedzieć (i pokazać) amerykańskim politykom – oraz amerykańskiej opinii publicznej.

Piekło Bachmutu

Kalendarz Zełenskiego w ciągu tych paru dni wyglądał bowiem tak: we wtorek 20 grudnia zjawił się nieoczekiwanie w Bachmucie – właśnie w tym mieście w obwodzie donieckim, o którym niektórzy analitycy zaczynają mówić jako o „ukraińskim Verdun”. Inni, w tym (wolący przezornie pozostać anonimowymi) ukraińscy wojskowi, sięgają po obrazowe porównanie: że Bachmut oraz jego...