Uchylmy... no właśnie, co? Kotarę, czas, przestrzeń? Niech będzie kotara. Mogło to wyglądać tak: w niewielkim pomieszczeniu pełga światło łojowego ogarka stojącego na stole. Płomień rozświetla krzesło z niedbale rozpostartym na nim szynelem, na naramiennikach widać wyszyte oznaczenia podoficera wojsk kozackich. Poza kręgiem światła, w półmroku, widać jeszcze dwa przedmioty: kubeł na nieczystości przy drzwiach i, bliżej niewielkiego okienka, zbitą z desek pryczę.

Przestępca polityczny

Na pryczy leży młody człowiek w rozpiętym mundurze, rysów jego twarzy prawie nie widać. Jest sam w celi aresztu, odizolowany od pozostałych osadzonych. Bo trwa śledztwo. Toczy się gra o życie. Nie tylko o to życie, które ma nadejść (albo ulecieć w zaświaty), ale i o to, które minęło. Bo żeby mieć naramienniki podoficera, trzeba było przejść...