Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Nie wiemy, jak będzie wyglądać ciało zmartwychwstałe, bo Ewangelie nie dają opisu chwalebnego stanu ciała Chrystusa takim, jakim jest On w chwale Ojca. Możemy co najwyżej uchwycić kilka jego cech charakterystycznych, odwołując się do opisów, w których zmartwychwstały Jezus dawał się rozpoznać swoim jeszcze nie zmartwychwstałym uczniom. Z tych opisów można wysunąć następujący wniosek: zmartwychwstanie potwierdza ciągłość i nieciągłość istniejącą pomiędzy naszym stanem obecnym i przyszłym: ciągłość, która szanuje naszą historyczną tożsamość; nieciągłość, która przez wyłom śmierci pozwoli nam przejść ze stanu empirycznego, naznaczonego przez grzech, do stanu ciała duchowego i chwalebnego, a więc ciała całkowicie pojednanego z duchem. W tym wydarzeniu nie komplet organów ma decydujące znaczenie, ale moc Ducha Bożego, która sprawia, że ciało stanie się duchem, podczas gdy duch stanie się niezniszczalnym ciałem.
Może warto więc, aby po ważnym liście biskupów w sprawie przeszczepiania organów pojawił się kolejny, przełamujący stereotypy związane z wyobrażaniem sobie przez wiernych zmartwychwstania w ciele.
