Będą mieli o czym myśleć dziennikarze prasy regionalnej w trakcie komentowania wyników wyborów: jak to jest, że nawet jeśli PO wygra na Lubelszczyźnie z LPR, właśnie ta druga partia dostanie mandat? Dlaczego żaden kandydat lewicy z jej tradycyjnych bastionów - łódzkiego i kujawsko-pomorskiego - nie dostanie mandatu, a dostanie go jakiś krakus? Dlaczego z Warszawy będzie tylko dwóch europarlamentarzystów, a z Wrocławia siedmiu?

System przeliczania głosów na mandaty jest zbyt skomplikowany, by był sens objaśniać go komukolwiek spoza klasy politycznej i trudno mieć o to pretensje do twórców ordynacji. Próbowali, najlepiej jak umieli, dopasować podział 54 mandatów do interesów, wyobrażeń i przyzwyczajeń zrodzonych w minionym piętnastoleciu. Do nadziei partii przodujących w sondażach i obaw tych znajdujących się daleko za nimi, do oczekiwań ich władz i struktur...