Nyugat”, czyli „Zachód” – taki znaczący tytuł nosiło najważniejsze węgierskie pismo literackie, ukazujące się w latach 1908-1941 w Budapeszcie. Kolejne pokolenia pisarzy z nim związanych, zwłaszcza pierwsze, w istotnej mierze wpłynęły na nowoczesną literaturę węgierską, otwierając ją na nowe prądy i formy, a równocześnie przestrzegając zasady różnorodności. Jak pisał pierwszy naczelny pisma, krytyk Ignotus (Hugo Veigelsberg): „Sztuka nie zna reguł, jedynie możliwości. Pisarzowi, artyście wolno wszystko pod warunkiem, że umie robić to, co robi”. Kluczową postać pierwszego pokolenia „Nyugatu” stanowił wielki poeta Endre Ady (1877-1919), tłumaczony u nas m.in. przez Iłłakowiczównę, i właśnie on otwiera tę antologię – po raz pierwszy poznajemy go jako prozaika.

„Wybrana piętnastka – czytamy w posłowiu – to jedynie reprezentacja szerokiego środowiska, które na początku ubiegłego...