Miejski trolejbus w Duszanbe się zepsuł. Kierowca stoi na zaśnieżonym dachu i wali młotkiem. Stolica Tadżykistanu nie lubi śniegu. Ma on jednak zbawienny wpływ na ruch uliczny. Samochody jeżdżą jakby mniej nerwowo. Ale to tylko chwilowe złudzenie. Gdy śnieg stopnieje, na ulice wróci chaos.

Życie w Tadżykistanie jest trochę jak te ulice. Nerwowe i niestabilne. Przybysz z zewnątrz odczuwa to szczególnie, gdy na powitanie, zamiast chleba i soli, czeka go prawie minutowe trzęsienie ziemi. Lub gdy sieć Wi-Fi, do której chce się podłączyć w mało uczęszczanej części Duszanbe, nazywa się „Allah akbar”. To muzułmańskie słowa uwielbienia Boga. Ale również wykrzykiwane przez zamachowców-samobójców tuż przed zdetonowaniem ładunku.

Swoją drogą ciekawe, jakie jest hasło logowania.
 

Jedność narodu i państwa
Po rozpadzie Związku Sowieckiego i...