Oznaczają, że cały dom Jakuba był świadkiem dzieł Boga. Dowiedzieli się o Nim nie za pośrednictwem słów. Nie potrzebowali pośredników, świadków, odważnych podróżników czy samotnych mistyków. Wszyscy zobaczyli. Swoimi zmysłami poczuli Jego istnienie. Wiedza ich o Bogu nie pochodzi z jakichś mniej lub bardziej dopowiedzianych czy ugruntowanych przekonań. Wywodzi się z osobistego doświadczenia.
Wyjście z Egiptu i objawienia na górze Synaj, których świadkami były setki tysięcy osób (i niezliczona liczba dusz żydowskich, jak nauczają mistycy), wyklucza złudzenia, omamy. Oni to widzieli, oni słyszeli. Judaizm w tym sensie nie opiera się na filozoficznych spekulacjach, nie potrzebuje wręcz wiary. Ma za sobą świadectwo, które od tysięcy lat przekazywane jest z pokolenia na pokolenie, z ojca na córki i synów. To dlatego powiada się, że Żydzi są świadkami Boga, i bez nich, bez ich...