Z tych trojga - Łazarza, Marty i Marii, Łazarz jest postacią najbierniejszą. Nie tylko chodzi tu o okoliczności - jego chorobę i śmierć, także po wskrzeszeniu nie wypowiada ani słowa. Jan określa go przez jego siostry, rzecz niesłychana w świecie patriarchalnym, stosującym regułę przeciwną. Tymczasem w Ewangelii Jana czytamy: "Chorował Łazarz z Betanii, miasteczka Marii i jej siostry Marty. Była to Maria, która skropiła Pana olejkiem i wytarła Jego nogi swoimi włosami. Właśnie jej brat chorował" (J 11, 1n). Dodajmy: Łukasz nie wspomina o Łazarzu, skupiając się na siostrach. Nie zna też miejscowości, w której żyją, a którą zna Jan - Betanii. W konstrukcji Ewangelii Janowej zadziwia też wyjaśnienie, o jaką Marię chodzi, wspomniane namaszczenie opisane zostaje bowiem po znaku wskrzeszenia Łazarza (J 12, 1-8).

Ważne dla zrozumienia relacji Jezusa i Marii, Marty...