Dla jednych będzie to zbiór oczywistości, dla innych seans „zbójecki”, a jeszcze inni zobaczą w nim tendencyjne podejście do przedstawiania płci na ekranie. Jedno jest pewne – Nina Menkes, niezależna reżyserka amerykańska, nakręciła dokumentalny esej, po którym zupełnie inaczej ogląda się filmy. Zazwyczaj bowiem, punktując przejawy seksualizacji czy innych form uprzedmiatawiania kobiet, skupiamy się na fabule, postaciach, dialogach.

„Brainwashed” zajmuje się czymś innym, a mianowicie filmową gramatyką – czyli tym, jak za pomocą kamery, światła, muzyki, cięć montażowych powiela się i utrwala wzory zachowań i relacje między płciami. Co znajduje potem realne odbicie w naszych domach, miejscach pracy, w decyzjach politycznych i na salach sądowych.

Zawsze można zapytać, na ile kino owe wzorce kreuje, a na ile je po prostu odzwierciedla. Menkes jest pod tym względem stanowcza...