Komentatorka “Gościa Niedzielnego", red. Wiesława Dąbrowska-Macuła wyłożyła bardzo jasno istotę takiej posługi w Kościele reformowanym, w którym nie istnieje stan kapłański (“na mocy chrztu wszyscy chrześcijanie są kapłanami... Sam akt ordynacji nie ma też charakteru sakramentalnego. Upoważnia on osobę powołaną przez wspólnotę do wypełniania specjalnych zadań..."). Ale i ona cytuje opinię, iż “fakt dopuszczenia kobiety do pełnienia urzędu pastora może (...) mieć wpływ na przebieg i kształt dialogu międzywyznaniowego w Polsce (...), może osłabić ekumeniczny klimat w naszym kraju". Tymczasem wiadomo przecież, że Kościoły reformowane kobiety już na urząd pastora (a nawet biskupa) powoływały, że to żadna nowość. Dlaczego więc przeszkodą miałaby być bliskość lokalna, jakby na zasadzie, że to, co nie w Polsce, nie musi być brane pod uwagę, nie liczy się w ogóle? Jeśli różnice w...