JOANNA BERNATOWICZ I MAŁGORZATA NOCUŃ: Wciąż nosisz swój kamień strachu?

JULIA CIMAFIEJEWA: Chodzi o kamień z wiersza pod tym tytułem? „Dostałam w spadku / swój strach – / rodzinną relikwię, / drogocenny kamień”? Moja rodzina, od strony mamy i taty, pochodzi ze wsi. Na Białorusi – jak i w innych krajach Europy Wschodniej – ludzie na wsi byli traktowani jak niewolnicy. Pozbawieni praw, poddawani okrutnym represjom. W czasach radzieckich zmuszano ich do morderczej pracy w kołchozie, głodzono, wysyłano na front bez broni i przygotowania.

Mój dziadek walczył podczas II wojny światowej. O tamtym czasie nigdy nie mówił. A myśmy go o nic nie pytali. Niekiedy tylko wyciągał swoje ordery, a my mogliśmy je podziwiać. Strach przełamał przed śmiercią. W wieku dziewięćdziesięciu pięciu lat podzielił się z nami swoimi wspomnieniami. Młodość mojej babci, od strony...