Technika podejrzeń jeszcze raz okazała się zgubna, toteż pragnę zadowolić się wyjaśnieniem autorów: ,,Nazwiska, które pojawiają się w książce, są produktem toku narracji. I niczego więcej. Stąd też pojawia się wiele nazwisk ludzi mniejszej rangi, a zabrakło niekiedy ludzi większego formatu". Tłumaczą dalej autorzy, że gdyby ktokolwiek zwrócił im uwagę na nieobecność w książce Marka Edelmana, wymieniliby go. Przyznają się do błędu, ale ,,bez bicia się w piersi".

1. Książka, o której mowa, ma wiele zalet. Zawiera dużo informacji szerzej nieznanych, obfituje w zdjęcia i dane statystyczne. Wiele się z niej dowiedziałam o kulturze żydowskiej i jestem pod wrażeniem wstrząsających relacji i miniwykładów z czasu Holokaustu, np. o sytuacji i eksterminacji dzieci. Nadal jednak sądzę, że kogoś takiego jak Marek Edelman nie można pomijać w podręczniku...