Dodałbym do tych słów osobiste wspomnienie. Z Michałem Okońskim mieliśmy przyjemność trzykrotnie przeprowadzać wywiady z autorem “Królowania Boga". Zawsze dotyczyły spraw kluczowych dla naszej wiary: zmartwychwstania ciał, Ostatniej Wieczerzy, Męki. Jeden ze znajomych skonstatował po ostatniej rozmowie: “Głowę straciliście dla tego Węcławskiego! Dlaczego stale on?". Niewiele się zastanawiając, odpowiedziałem: “W zasadzie jest tylko jeden powód: serce w nas pałało, kiedy wyjaśniał nam Pisma".

Miejsce, z którego pytamy

Ta odpowiedź nie rozwiała chyba wątpliwości. Bo czy - spróbuję zrekonstruować pogląd znajomego - Węcławski nie należy raczej do tych autorów, o których można za Witkacym rzec, że nie sposób u nich znaleźć “takiego wyjaśnienia, które nie spowodowałoby jeszcze większego zaciemnienia"? Innymi słowy, czy rzeczy proste...