Zgodził się jednak, przekonany przez kard. Kurta Kocha (przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Relacji Religijnych z Judaizmem) argumentem, że będzie wkładem w dialog katolicko-żydowski. Papieski tekst „Miłosierdzie i powołanie bez odwołania” z października 2017 r. opublikował w najnowszym wydaniu „Międzynarodowy Przegląd Teologiczny Communio”.

Benedykt zastanawia się nad tzw. „teorią zastępstwa” i „przymierzem nigdy nie zerwanym”. „Obie tezy – pisze papież – że ­Izrael nie jest zastąpiony przez Kościół, i że przymierze nigdy nie zostało rozwiązane, są w zasadzie poprawne, ale jednak w wielu aspektach są niedokładne i muszą zostać dalej krytycznie przemyślane”. O przymierzu „nigdy nie zerwanym” pisze, że jego formuła „stanowiła stanowczo dużą pomoc w pierwszej fazie nowego dialogu między Żydami a chrześcijanami, ale na dłuższą metę nie jest wystarczająca, by dostatecznie wyrażać wielkość rzeczywistości”.

Kościół odrzuca, jak zauważa dalej, „mesjanizm polityczny”: uznanie Watykanu dla powstania państwa Izrael nie wynika z refleksji teologicznej, lecz z „naturalnego prawa” Żydów do posiadania własnego miejsca na ziemi. Wciąż jednak istnienie państwa można „w szerszym znaczeniu uznać jako wierność Boga wobec ludu Izraela”.

„Judaizm z chrześcijańskiego punktu widzenia – pisze Benedykt – ma zawsze status specjalny”. „Znajduje się w szczególnej sytuacji i jako taki musi być widziany przez Kościół”. ©

Cytaty za KAI