Zaledwie pięć kilometrów od rozemocjonowanej Jerozolimy, w żydowskim osiedlu Givat Zeev na obszarze Zachodniego Brzegu, turbulencje polityczne wydają się nie mieć większego znaczenia. Dziura w płocie, który oddziela ślepą ulicę osiedla od palestyńskiej wioski Al-Dżib, jak była, tak jest. Wymiana przez dziurę kwitnie: żydowskie matki przynoszą palestyńskim jedzenie, ubranka dla dzieci. Dogadują się na migi: co dla syna, co dla córki. Palestyńskie dzieci machają zza płotu.

Bogna Skoczylas, polska ortodoksyjna Żydówka, która mieszka przy tej ulicy, zachodzi pod płot z synem. Chłopiec karmi palestyńskiego osiołka. Bogna wierzy, że „aneksja” (używając tego słowa osadnicy biorą je w cudzysłów), jeśli nastąpi, nie zmieni relacji z sąsiadami zza płotu.

– Mamy szczęście, że są dobre, choć wiem, że wiele w świecie arabskim zależy od hamuli, rodziny żyjącej na danym...