Poparcie dla Leppera rośnie i publicyści biją na alarm, że w polityce głównego nurtu górę biorą nastroje populistyczne, zagrażające demokracji. Do tego alarmistycznego chóru głosów warto wnieść ton nieco spokojniejszy, choć nie wolny od zatroskania.

Przede wszystkim Andrzej Lepper i jego ugrupowanie są nie tyle zagrożeniem dla demokracji, ile żywą ilustracją pewnej sytuacji: mechanizmy demokratyczne działają, a nastroje społeczne dość wiernie przekładają się na układ sił w elicie władzy. Procedury demokratyczne nie gwarantują wynoszenia do władzy jedynie tych, którzy charakteryzują się wysoką kulturą polityczną, są przywiązani do cnót obywatelskich i mają kompetencje merytoryczne, pozwalające przewidzieć ogólnospołeczne skutki swoich zamiarów. Procedury gwarantują jedynie, że do elity władzy wejdą ci, którzy otrzymają dostateczne poparcie społeczne. Nawet...