Często będzie mówić, że urodziła się na korcie. Nie będzie w tym wcale dużo przesady – z okien rodzinnego domu w Krakowie widać korty Akademickiego Związku Sportowego. W ciepłych miesiącach niesie się z nich miarowy dźwięk odbijanych piłek. Po latach wspomni, że stanie się on dla niej „zewem kortu”.

Jadzia od piłek

Na świat przychodzi 110 lat temu, 15 października 1912 r. Jest dzieckiem wysportowanym i rezolutnym. Ma okrągłą pogodną twarz z dołeczkiem w brodzie. Włosy nosi krótkie, falowane kosmyki sięgają do ucha.

Ojciec pracuje jako robotnik w zakładzie oczyszczania miasta, matka zajmuje się czwórką dzieci – prócz Jadzi to Stasiek, Józek i Zosia. Rodzina żyje skromnie. 10-letnia Jadzia proponuje: pójdę na korty podawać piłki. Słyszała, że dzieci dostają za to drobne pieniądze. Udaje jej się przekonać do pomysłu matkę.

„Robię to z ogromnym zapałem; od...