Człowiek nie grzeszy, póki nie owładnie go duch głupoty” – czytamy w talmudycznym traktacie poświęconym głównie żonie podejrzanej o cudzołóstwo. Za dowód służy Lb 5, 12: żona w tym wersie tiste – robi skok w bok – ale można to słowo przeczytać jako tiszte, co łączy się etymologicznie ze sztut – głupotą. W Lb 5, 11-31 znajdujemy opis jedynej w judaizmie próby mającej zbadać domniemaną winę.

Nierównowaga jest oczywista – póki mężczyzna nie tyka kobiety zamężnej, czyli cudzej własności, wszystko mu uchodzi płazem, tymczasem żona jest „poświęcona” (czytaj: zarezerwowana tylko dla męża). Miszna (pierwsza część Talmudu) z jednej strony łagodzi biblijne prawo: aby test zadziałał, mąż sam nie może mieć nic za uszami oraz wcześniej musi ostrzec żonę w obecności dwóch świadków, żeby nie przebywała sam na sam z konkretnym mężczyzną. Ona go nie posłuchała, lecz...