Sprawa była tym bardziej kłopotliwa, że opozycja zgłosiła postulat, by te pieniądze przeznaczyć na leczenie onkologiczne. Ostatecznie prezydent przedstawił Jarosławowi Kaczyńskiemu dwie możliwości: albo weto i PiS musi szukać pieniędzy gdzie indziej, albo podpis, ale za cenę usunięcia prezesa TVP Jacka Kurskiego.

Skąd takie żądanie? Duda nigdy za Kurskim nie przepadał – z wzajemnością. Gdy w 2017 r. prezydent zawetował ustawy sądowe PiS, Kurski otwarcie wystąpił przeciwko niemu. Telewizja efektownie ignorowała też prezydencki pomysł referendum konstytucyjnego, który skończył się klęską.

Rok temu, gdy Duda miał na biurku podobną ustawę o pieniądzach dla mediów publicznych – wówczas chodziło o ponad miliard – zażądał wprowadzenia dwojga swych ludzi do zarządu TVP. Kurski szybko ich ograł. Piotr Pałka zrezygnował po kilkunastu dniach, Marzenę Paczuską zaś prezes TVP pozbawił wszelkich kompetencji. Paczuska pozostała jednak w zarządzie i lobbowała w Pałacu Prezydenckim za odwołaniem Kurskiego. Trafiła na podatny grunt, bo Duda uważa, że TVP go ośmiesza i nie broni jego żony przed krytyką za jej permanentne milczenie.

Z ultimatum skorzystało wielu polityków PiS, którzy także mają z Kurskim na pieńku. Do dymisji namawiał choćby premier Mateusz Morawiecki, od wielu miesięcy sekowany przez Kurskiego w telewizyjnych programach.

Prezes PiS długo nie chciał się zgodzić na odejście Kurskiego. Ale musiał zmienić zdanie, gdy okazało się, że bez pieniędzy TVP znajdzie się na skraju przepaści. Dymisja Kurskiego nie poprawia atmosfery w PiS na 2 miesiące przed wyborami, ale też nie grozi partii poważnym konfliktem. Głównie dlatego, że Kurski miał wielu wrogów, którzy rękami prezydenta pozbyli się kłopotu. ©

Autor jest dziennikarzem Onet.pl, stale współpracuje z „TP”.