Ociągałam się z zabraniem głosu w tej obrzydliwej dyskusji, ale w końcu muszę dorzucić swoje, może mało ważne „trzy grosze”, bo widzę, że temat nie wygasa. Byłam studentką polonistyki tajnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przyjmował mnie na studia prof. Mieczysław Małecki, wspaniały uczony i przeuroczy człowiek. Skrupulatnie sprawdzał moje „referencje”. Wiedzieliśmy, że pracuje w Ostinstitut. Ale przecież każdy z nas, uczestników różnych akcji podziemnych, gdzieś w jakiś sposób „pracował dla Niemców”. Nawet kobiety przywożące ze wsi słoninę i kiełbasę (na własnym ciele, najczęściej pod sporą ilością halek i spódnic), często płaciły „bahnschutzom” (strażnikom kolejowym) haracz w naturze. Poza tym, kwitło łapówkarstwo.

O ile się orientuję, tajny UJ funkcjonował w kontakcie i pod zdalnym patronatem Rządu Polskiego w Londynie. Wkrótce po tzw. wyzwoleniu zaczęła się kampania...