Michał Kuźmiński: Taka scena: matka strofuje dziecko "jedz, bo dzieci w Afryce głodują". Dziecko odpiera: "więc im to jedzenie wyślij". Pokazuje to bezradność człowieka Zachodu, który wie o głodzie na świecie, ale nie wie, co może zrobić. Czy w ogóle coś może?

S. Małgorzata Chmielewska: Oczywiście. Dziecko powinno było odpowiedzieć: "więc im wyślijmy". Zarówno dziecko, jak i mama powinni się czuć za to odpowiedzialni. Jako chrześcijanie wybraliśmy pójście za Chrystusem, a więc skromny styl życia, który powinien pozwalać na dzielenie się z innymi.

Można nie jechać na drogie wakacje, lecz na trochę tańsze - i wziąć dzieci znajomych, których na to nie stać. Albo zaprosić na obiad dzieci sąsiadów, które nie dojadają. W lokalnej skali możemy zrobić bardzo wiele, dzieląc się tym, co mamy, zamiast wmawiać sobie, że mamy za mało, by...