Jestem więc antykiem, rodzajem legendy, jeżeli nawiedza mnie “Biesiada Literacka" czy stronice “Wieczorów Rodzinnych", ale to prowadzi do rozważań o XIX-wiecznej cenzurze, do myśli o ówczesnej Warszawie, bo tam te pisma drukowano.

I oto Warszawa ze “Święta trąbek" Aleksandra Gierymskiego, zapadły kąt Europy, ale promieniujący na jeszcze bardziej zapadłą Litwę, którą odwiedza bohater powieści “Le Zboroski" Oskara Miłosza. Jest to młody Anglik, który próbuje scharakteryzować Polaków i dostrzega ich cechy, takie jak: przerzucanie się z nastroju w nastrój, czyli niestałość usposobienia oraz kult wszystkiego, co zachodnie, łącznie z niemieckim blichtrem.

I pomyśleć, że i ja musiałem być, jako spóźniony czytelnik warszawskich pism, jakoś naznaczony. Ale właściwie pamiętam z tego tylko jeden utwór pt.: “Bal w garderobie" umieszczony w “Biesiadzie...