Według św. Marka Jezus rozpoczął swoją misję od znaku uwolnienia człowieka opętanego duchem nieczystym. Wydarzenie miało miejsce w czasie szabasowego nabożeństwa w synagodze, co jest dość istotnym szczegółem. Duch nieczysty znajduje się bowiem tam, gdzie go nie powinno w ogóle być: w miejscu kultu i duchowego wzrostu. Tymczasem właśnie tu czai się demon, chcąc zawładnąć świętą przestrzenią, do której wchodzi jej prawowity Właściciel: Pan i Prawodawca.

Konstrukcja opowieści nie pozostawia wątpliwości, że chodziło o przejęcie kontroli nad czynami i słowami Mistrza z Nazaretu. Demon wypowiada imię Jezusa, zdradza jego pochodzenie. W języku biblijnym nazwanie kogoś lub czegoś równało się przejęciu tego w posiadanie. Jest w tym coś z magii, ale właśnie tak myślano w starożytności i taka jest wymowa tej sceny. Demon chce kontrolować Jezusa, to znaczy chce nadać...