Do małej Jerozolimy idzie się mostem nad wyschniętym korytem Gudialchai. Wcześniej trzeba minąć rondo, mały meczet i wąskim chodniczkiem, ostrożnie stawiając stopy – tak, żeby nie wypaść na ulicę przed pędzącym samochodem – przejść na drugą stronę rzeki.

Ponad wystawionymi na zewnątrz kawiarni stolikami unosi się dźwięk uderzających o drewno plastikowych kostek. Wzburzone głosy mężczyzn w każdym wieku podnoszą się co jakiś czas, w rytmie postukujących szklanych filiżanek.

Poza kawiarnianymi stolikami ulice są puste. Jest sobotnie popołudnie – szabat. Mieszkańcy miasteczka tradycyjnie spędzają je na grze w domino. A dokładniej ich męska część, bo w kawiarniach nie spotkamy żadnej kobiety.

Czerwone Miasteczko

Domino to ulubiona rozrywka Azerów. Tak jak w nadmorskim Lenkoranie albo w stołecznym Baku, tak i tutaj, u stóp Kaukazu, na kawiarniane stoliki...