Otóż pewien czytelnik postanowił wyłożyć mi słownikowe znaczenia słowa użytego w felietonie. Mam w domu słownik, dziękuję. Skorygował też odniesienie do historii praw wyborczych kobiet i pochylił się z troską nad moimi życiowymi doświadczeniami, bo muszą być koszmarne, skoro tak mnie uwiera kobiecość. Pudło. Ale on ma córki w moim wieku, więc wie, jak się powinnam czuć. W sumie nie byłoby to nic takiego, gdyby rzeczywistość nie zaatakowała ostatnio naporem „mężczyzn objaśniających świat”. Miałam ochotę odesłać ich wszystkich słowami: „Zanim objaśnisz mi świat, przyjrzyj mu się. Idź, przeczytaj Solnit i nie grzesz więcej”.

Tytuł eseju Rebeki Solnit sprzed dwunastu lat został szybko przekuty w termin: mansplaining. Bezbłędnie opisujący doświadczenia wielu kobiet, a tłumaczony na polski np. jako męsplikacja. Solnit wypiera się jego autorstwa. Jakby sam się wykluł między...