Właśnie ukazuje się książka Romana Graczyka o inwigilacji środowiska "Tygodnika Powszechnego" i "Znaku" w czasach PRL. Autor przedstawia podstawy, na których opiera budowane przez siebie hipotezy. Niemal na początku pisze, że co prawda "nie ubiega się o status nieomylnego, będzie się jednak domagał zawsze prawa do przedstawienia motywów swojej interpretacji, a czasem do podzielenia się z Czytelnikami swoimi wątpliwościami". To dlatego książka może wywołać dyskusję, nie widzę jednak powodu, by miała budzić oburzenie. Interpretacje Graczyka można konfrontować z innymi opracowaniami. Autor nie odżegnuje się od merytorycznej dyskusji.

Bardzo interesującym zjawiskiem jest uciecha niektórych autorów, że książka rzuca cień na obraz "Tygodnika". Że nareszcie ktoś się ośmielił zamachnąć na "świętą krowę", którą rzekomo miałby być "Tygodnik". W moim odczuciu, jeśli...