Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Orację Jakuba kończy stwierdzenie: „Oto wszystkie dwanaście pokoleń Israela, i oto, co powiedział im ojciec ich i błogosławił im, każdego błogosławieństwem jego błogosławił ich” (Rdz 49, 28; Cylkow), z kolei mowę pustynnego przywódcy zapowiada wers: „A oto błogosławieństwo, którém błogosławił Mojżesz, mąż Boży, synom Israela przed śmiercią swoją” (Pwt 33, 1). Praojciec wymienia wszystkich swoich synów wedle starszeństwa. W przypadku trzech najstarszych padają gorzkie słowa: Rubenowi wypomina przespanie się z drugorzędną żoną ojca, Szymonowi i Lewiemu zaś – wycięcie w pień mieszkańców Sychem. Przyjęty przez Mojżesza porządek wymieniania szczepów jest bardziej złożony, ale można przyjąć, że zasadniczym kluczem jest położenie geograficzne przypadających im w Ziemi Obiecanej obszarów. I w Pierwszej, i w Piątej Księdze Mojżeszowej szczepów jest dwanaście, jednak w mowie żegnającego się z ludem przywódcy brakuje Symeona [hebr. Szimon]. Jak to możliwe i gdzie się podział Szymon?
Wiemy, że ukochanym dzieckiem Jakuba jest pierworodny Racheli – Józef. Dziadek usynawia swoich wnuków – Efraima i Manassesa, Józefowych synów. Skoro od Józefa pochodzą aż dwa plemiona – a Mojżesz, w przeciwieństwie do Jakuba, wymienia je w swoim błogosławieństwie – w kanonicznej dwunastce braknie dla kogoś miejsca. Pada na Szymona. Może dlatego, że to plemię jest szczególnie aktywne w Szittim, ostatnim miejscu postoju na pustyni przed przekroczeniem Jordanu? Izraelici dają się tam wciągnąć rytualnym prostytutkom w oddawanie czci bożkom moabickim. Wnuk arcykapłana Aarona, Pinchas, zabija wówczas Zimriego, księcia ze szczepu Szymona. Podczas kontroli liczebności poszczególnych plemion na pustyni wyraźnie widać, że – mimo upływu czasu – populacja Szymona od poprzedniego spisu ulega znacznemu zmniejszeniu (zob. Lb 1, 23 oraz 26, 14).
W Ziemi Obiecanej terytorium szczepu Szymona znajduje się wewnątrz obszaru należącego do pokolenia Judy. Mojżesz w swoim błogosławieństwie mówi o potomkach Judy: „Wysłuchaj [hebr. szema], Wiekuisty, głos Jehudy, a do ludu jego prowadź go; rękami swojemi będzie walczył za niego, a Ty mu bądź pomocą przeciw wrogom jego!” (Pwt 33, 7). Rdzeń czasownika szema to SZin-Mem-ajin, tak jak w imieniu Szimon, stąd komentatorzy twierdzą, że błogosławieństwo przeznaczone dla Szymona mieści się w błogosławieństwie dla Judy. Tym sposobem mamy 12 z Efraimem i Manassesem, a Szymona jednak nie brakuje. ©
