To zrozumiałe, że w oczach przeciwników PiS jest zaprzeczeniem swej nazwy, jak i zrozumiałe że dla zwolenników PiS solidnie pracuje na swe miano. Ale już nie sądzę, żeby istniał choć jeden zwolennik Platformy, który by jeszcze wierzył jej nazwie. Nie po tych latach i nie po takich faktach, o których mowa w artykule. Chyba że potraktujemy PO dosłownie. Faktycznie to platforma, gdzie wystarczy mały konflikt i kuksaniec, żeby z tej platformy spaść. Na takiej zasadzie PO politycznie i ideowo funkcjonuje niemal od początku i taką Polskę jako platformę o wspaniałej, równej, śliskiej powierzchni i o bardzo jasnych regułach gry promowało. A kto w ślizganie bawić się nie chciał albo przeszkadzał, ten musiał wypaść za bandę. No i większość, w tym nasze umiłowane elity, pysznie lub z bólem w kostkach się ślizgała. Przed PO perspektywa transformacji, podobnej w duchu do tej, której umiejętnie dokonali młodzi komuniści dzięki sile i rozumowi starych aparatczyków. Bez tej metamorfozy pozostaje Platformie rola wiecznych opozycjonistów. Najważniejsze, że szansy na przywrócenie zasady :kto z nami nie wygrywa, ten odpada" już PO w prezencie od społeczeństwa nie dostanie.