Pierwsza strofa wiersza „Annus mirabilis” Philipa Larkina wygląda tak: „Sexual intercourse began / In nineteen sixty-three / (Which was rather late for me) – / Between the end of the Chatterley ban / And the Beatles’ first LP”. Pierwsze wrażenie tłumacza? Jeśli nie znajdzie dla „nineteen sixty-three” i „LP” odpowiedników krótszych niż „rok tysiąc dziewięćset sześćdziesiąty trzeci” i „płyta długogrająca”, powinien oddać walkowera. Wiersz funkcjonuje już w przekładach Stanisława Barańczaka i Jacka Dehnela, którzy walkowera nie oddali i do bilansu walk translatorskich musieli sobie dopisać po porażce. Rozmiar wersu w strofie Larkina to od sześciu do dziewięciu sylab. Barańczak przerabia to na linijki trzynasto- i piętnastozgłoskowe! Wyobraźcie sobie, że jesteście Paulem McCartneyem, i zanućcie przytoczoną powyżej zwrotkę Larkina pod jakąś wymyśloną melodyjkę. Już? To teraz...