Na tle innych zwierząt zdolność do współpracy wyróżnia nas do tego stopnia, że biolog i matematyk z Uniwersytetu Stanforda Martin Nowak wraz dziennikarzem naukowym Rogerem ­Highfieldem określili ludzi mianem „super-kooperantów”. Podobnie jest z komunikacją: zwierzęta „dogadują się” na różne sposoby, ale tylko człowiek, jak mawiał Jürgen Habermas, posiada „rozum komunikacyjny”.

Biolodzy i psycholodzy ewolucyjni od dawna wskazują, że korzenie kooperacji i komunikacji językowej tkwią w naszych genach. Jednak bez wątpienia zdolności te wspierane są również przez „wynalazki” kulturowe.

Mówi się wprawdzie o występowaniu przekazu kulturowego nie tylko u ludzi, ale również u niektórych naczelnych (np. u makaków japońskich rozpowszechnił się zwyczaj mycia batatów), a nawet owadów (trzmiele potrafią przekazywać sobie wyuczone podczas eksperymentów zachowania), jednak tylko ludzie...