Ekumenizm należy już u nas, w Kościele rzymskokatolickim i w wielu innych, do swoistej poprawności kościelnej: raczej nie wypada publicznie atakować innych chrześcijan, trzeba co jakiś czas, głównie w styczniu, zrobić jakąś wspólną modlitwę czy dyskusję. Są ludzie, którzy się tym zajmują z racji swoich funkcji i z podszeptu sumienia. Działają jednak głównie w większych miastach, gdzie są kościelne władze i uczelnie, gdzie też łatwiej o różne nowości.

Wciąż jednak mało jest chrześcijan przejętych sprawą Jedności w zwykłych polskich parafiach, zborach, klasztorach. Do tych nielicznych należy właśnie ojciec Lipiński. Zdalnie kieruje majowymi spotkaniami ekumenicznymi w Kodniu nad Bugiem, gdzie kiedyś był przełożonym klasztoru ojców oblatów, ale tego mu mało: sięgamy podobnymi modlitwami do nieba także ze świętokrzyskiego szczytu.

Mamy trzech...