Miłowała zwierzęta. Najbardziej psa Burusia, ale i królika, żółwia oraz papugę.

Litowała się nad biednymi dziećmi, rozdawała im słodycze i pozwalała bawić się swoją lalką.

Miała chore oczy, ale znachorka z Nowolipek cudowną maścią uratowała jej wzrok.

Nauczyciele śpiewu zwrócili uwagę na jej głos i wyjechała na naukę do Lwowa.

Uwielbiała Modrzejewską, która przyjechała na gościnne występy, kupiła jej kwiaty. Kosztowały dwa guldeny, zostało jej tyle co dla dozorcy – sześćdziesiąt centów. Otwarcie bramy kosztowało dziesięć, można było za nie kupić pięć bułek na śniadanie.

Pobiegła do Modrzejewskiej za kulisy i zobaczyła z bliska jej twarz, całą w zmarszczkach. Płakała nad tymi zmarszczkami do nocy.

Zaśpiewała Hannę w „Strasznym dworze”. Sama uszyła kostium, żeby było taniej. Materiał kupiła w sklepiku pani Auerbachowej, która lubiła jej śpiew i...