W bliskich nam realiach Barnaba byłby przynajmniej przez tydzień gwiazdą mediów. Obsypywano by go pytaniami: dlaczego Kościół nie mówi jednym głosem? Ile frakcji istnieje w gronie apostolskim? Czy możliwe jest stworzenie Komisji dwustronnej, która bez zamiatania pod dywan ujawni pełną prawdę o głębokim kryzysie w Kościele? Na przekór sympatykom tabloidowych pytań, św. Paweł szybko niszczy ich iluzje, deklarując: "już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus" (Ga 2, 20).

Życie w Chrystusie nie wyklucza ani różnicy opinii, ani pluralizmu stanowisk. Kościół, od czasów Soboru Jerozolimskiego po Watykański II, rozpoznawał stojące przed nim nowe wyzwania ewangelizacyjne, ważąc argumenty i uwzględniając różnice stanowisk. Jeśli zabrakło uwzględnienia tych różnic, zazwyczaj niefortunnie zostawiano na boku ważne problemy, które wymagały rozstrzygnięć wyprzedzających...