Był rok 1994: w drugiej klasie liceum pojechałem na festiwal w Łagowie jako laureat gdańskiego Konkursu Wiedzy o Filmie. Z tamtego Łagowa zapamiętałem Piotra Szulkina, który odpowiadając na pytanie: “Kim jesteśmy? gdzie żyjemy?" brutalnie zaatakował kinematograficzną nomenklaturę. Działaczka ruchu klubowego wyszła z sali z płaczem, ktoś zaczął głośno bić brawo. Pamiętam temperaturę spotkań po projekcjach i Grzegorza Królikiewicza pokrzykującego, że jeżeli ktoś go nie rozumie, to swoje jedynie słuszne racje może zademonstrować pozawerbalnie.

Obejrzałem piękną gruzińską “Kołysankę" Nany Janedzlidze i poruszającą węgierską “Światłoczułą historię" Pala Erdössa, ale równie ważna była przejażdżka łódką po zalewie, spotkanie z Markiem Piwowskim i admiracja urody Grażyny Szapołowskiej. Łagów 1994 pozostał moją prywatną mitologią, pięknym wspomnieniem, może nawet...