Zapewne nie tylko dlatego, że był to blef: choć rząd USA postanowił zapłacić szantażyście, nikt nie odebrał pieniędzy zostawionych w umówionym miejscu. W tamtych latach terroryzmu, który “kwitł" w Europie Zachodniej (RAF, IRA, włoskie Czerwone Brygady) i na Bliskim Wschodzie (Libia, OWP) nie kojarzono z bronią biologiczną czy atomową, czy choćby “tylko" z używaniem samolotów pasażerskich jako “latających bomb", co stało się 11 września 2001 r. w Nowym Jorku i Waszyngtonie. Zagrożenie niekonwencjonalnym atakiem terrorystycznym opinia publiczna uświadomiła sobie dopiero w maju 1995, gdy japońska sekta “Najwyższa Prawda" przeprowadziła udany (kilku zabitych, tysiąc rannych) zamach w japońskim metrze, używając gazu bojowego, i gdy jesienią 2001 r. nieznani nadawcy - podejrzenia koncentrowały się na organizacji bin Ladena - rozsyłali po USA listy z wąglikiem (efekt: kilka zgonów...