“»Paryżanie«... - jak ich określić? - pytał w programowym eseju prof. Michał Bristiger. - Po pierwsze francuscy muzycy i kompozytorzy; po drugie przybysze z innych krajów, związani z Paryżem bardzo ściśle, przynależący choćby do École de Paris; po trzecie ci, którzy bawiąc w Paryżu krócej lub dłużej, pobierali tu naukę i wracali potem w rodzinne strony z niezastąpionym doświadczeniem duchowym". Działali od schyłku XIX wieku niemal do końca następnego stulecia (“Messe de Requiem" Gabriela Fauré to rok 1891, “Trio Notturno" Andrzeja Czajkowskiego - rok 1978). Pisali muzykę tak różną, jak różne były ich osobowości, umysły i wyobraźnia; muzykę kameralną, symfoniczną, chóralną, sakralną; gęstą, przejrzystą, męczącą, intensywną, piękną, przyjemną, zmysłową, ciężką.

Pajęcza nić

Cechą programu radiowych festiwali (ich głównym twórcą...