W istocie umysł bogaty. Ścisły. Matematyczny. Inżynierski. Wynalazkami nas, ludzi, obdarował. Błyskotliwymi patentami. Uznaniem cieszy się. Szacunkiem. Wokół niego porządek. Skłonność do pedanterii. Niekiedy porywy fantazji. Pomysły - zdawałoby się - szalone. Zawsze jednak dają się przełożyć na język liczb i przestrzeni. Życie z chronometrem w ręku.

I nagle przypadek. W czasie golenia. Nieostrożny ruch dłoni. Chronometr pada na podłogę. Dobra robota, więc żadnego uszczerbku na kopercie, żadnej też rysy na szkle. Chodzi. Z dokładnością chronometru. Tyle że do tyłu. Nie do przodu, zgodnie z porządkiem tego świata, ale do tyłu. Uparcie. I tak przez tydzień. Ciekawe. Dlaczego?

Więc do zegarmistrza. Ten ręce rozkłada, bezradnie. Mechanizm bez zarzutu. Powinien do przodu. No to spróbujmy go nastawić. Nastawia. A ten do tyłu.

W jakich...