Ale że co, dociekają moi rozmówcy i korespondenci, pan tak totalnie nic nie kłapie, że ja nie łapię, znaczy rozumiem z grubsza te słowa, co pan ich używa, tylko nie wiem, o co chodzi, tak wie pan, w ogóle, tak że jak by pan mógł tak trochę bardziej coś tędy, to to by było mega. To dlatego, że żyjemy w czasach upadku kultury języka. Kultura upada, bo w gruzach legło jej fundamentalne założenie, że językiem posługujemy się w sposób świadomy i celowy. Kiedy Pani z Domu Kultury inicjuje korespondencję ze mną, zaczynając od „Witam, nazywam się Monika”, nieświadomie posługuje się formułą z nieodpowiedniego rejestru (portal randkowy?) i nie osiąga celu, jaki sobie zamierzyła (chciała się przedstawić, ale nie przedstawiła się). Jeszcze nie tak dawno, kiedy Kultowa Posłanka z ustami pełnymi nie tylko frazesów pouczała wykształciuchów, że poprawną formą „wziąć” jest „wziąść”, można było ją po...